Een belangrijke reden om een weekje in de buurt van Torridon te gaan zitten was de mogelijkheid om bij Loch Maree te fotograferen. Dit lange meer (het enige grote meer zonder dam of hydro installatie) ligt voor de karakteristieke berg Slioch. Verspreid over de lengte van het meer kun je verschillende oeroude Scotts Pine bomen en grote rotsblokken vinden, steeds met deze berg of Torridon op de achtergrond.

Uiteindelijk ben ik drie avonden naar Loch Maree gereden en door het enorm drassige heideveld gesjokt. De route vanaf de aangegeven parkeerplaats bleek behoorlijk moerassig, de avonden erna kwam ik steeds betere onofficiële parkeerplekken tegen. De laatste avond kreeg ik de volle laag van horizontale regen en hagel, aangejaagd door windsnelheden van 50-60 km/u. Maar het was het allemaal waard, want ik kreeg er een aantal sfeervolle foto’s voor terug.

Na zonsondergang was het nog eens extra genieten, want van de overkant van het meer hoorde ik echoend door het dal de geluiden van de roepende mannetjesherten, een mix van blaffen en de roep van wolven. Steeds een speciaal moment.

Glen Affric

Meer geluk had ik bij Glen Affric. Ik probeer de autorit terug naar het vliegveld altijd op te breken, dit keer had ik een hotel in de buurt van Glencoe, waardoor ik de mogelijkheid had om vanuit Torridon eerst langs Glen Affric te rijden.

Deze vallei heeft me nog nooit teleurgesteld, de laatste weken van oktober en begin november tonen vaak geweldige kleuren. Even leek het er op dat de lucht net weer dicht zou trekken en het zou gaan regenen toen ik aan kwam, maar de bui was al snel over getrokken om de volgende geweldige herfstkleuren te tonen:

Glencoe

De laatste dag, de rit terug naar het vliegveld, bleef een klein feestje doordat ik weer door het schitterende Glencoe mocht rijden (ook te zien in de nieuwe James Bond film Skyfall). Regenachtiger dan ik wilde, maar zeker zo sfeervol. Ik ben een paar keer kort gestopt om een paar foto’s uit de hand te nemen, ik had niet genoeg tijd er een serieuze sessie aan te wijden. Misschien een volgende keer.