Gisteren samen met mijn vader en zus een rondje door het Wantijpark in Dordrecht gemaakt. Ondanks de bewolke omstandigheden toch best behoorlijk licht. Dit was voor het eerst dat ik met mijn nieuwe Canon EOS 5D camera werkte, net die ochtend aangeschaft (de € 200 cashback trok mij over de streep). Ondanks dat de body bijna hetzelfde is als de Canon EOS 30D zit er toch een leercurve in, dankzij de 35mm (full-frame) sensor die in deze camera zit.

Wat mij zo aantrekt in de 5D (een twee jaar oude camera, ten opzichte van de EOS 40D die pas recent is geintroduceerd) is dat dit een ‘full frame’ camera is, wat betekent dat de gebruikelijke ‘crop factor’ van 1,6x-2,0x van de meeste digitale camera’s niet van toepassing is. Hierdoor zijn de ruisprestaties beter en krijg je hele mooie scherptediepte. Een 50mm lens is hiermee echt een 50mm lens en geen 80mm (omgerekend). Dit betekent dat mijn zoom lenzen minder ver zullen reiken, maar ook dat een groothoeklens een nog grotere hoek geeft. Duidelijk ook te zien met mijn 12-24mm Tokina waarbij het op 12mm lijkt alsof je door een wc-rolletje fotografeert.

Ik ben mij dit jaar steeds meer op landschappen en architectuur gaan richten en dat is precies waar de 5D zich (naast portret en studio) grotendeels op richt. Na ongeveer 430 foto’s is mijn eerste indruk erg positief. Het is nog makkelijker om de achtergrond onscherp te maken (bokeh), waarbij er een hele zachte overgang is tussen scherp en onscherp. Door de grotere sensor neemt de scherptediepte in groothoek foto’s toe, maar is daardoor ook minder tolerant voor verkeerd focussen. Dit betekent echter ook dat je nog beter met de focus kunt spelen. Ik heb iets meer ‘rejects’ dan met de 30D, daar zullen de donkere lichtomstandigheden (bijna standaard op ISO500 gefotografeerd, erg tevreden over de ruisprestaties) ook wel een rol spelen (hoop ik).

Belangrijk om te realiseren is dat de camera meer vraagt van mijn lenzen. In plaats van in het midden van de lens (door de cropfactor) ziet de sensor het hele oppervlak waardoor je bij slechte(re) lenzen onscherpte in de hoeken of zelfs donkere randjes (vignettering) ziet. Gisteren heb ik gespeeld met de Canon 100mm macro, de Canon 80-200mm F2.8 zoomlens en de Tokina 12-24mm groothoeklens. Met de groothoeklens zie je onder de 20-19mm randen verschijnen, op 12mm is het bijna een cirkel. Dit was al het geval op de 30D, bij ongeveer 13mm kwamen er randen in beeld. Omgerekend is dat ongeveer 20-21mm, dus dat klopt wel. Misschien dat in de toekomst een 17-40mm beter past als groothoek, dat is ongeveer het bereik van de Tokina (12-24) omgerekend (20-39mm). De 80-200 komt erg goed tot zijn recht op deze camera, hoewel ik wel de 320mm mis op het lange eind.