Je bent waarschijnlijk, net zoals wij toen, Rum even helemaal zat, dus daarom nu even wat anders. Na drie sessies op Laig Bay trokken we de tweede dag ‘s avonds naar het Singing Sands strand. Singing Sands omdat het zand onder sommige omstandigheden geluid maakt, maar niet deze sessie. De wolken waren voor de zon en Rum getrokken.

Daarom ben ik deze sessie op zoek gegaan naar meer abstracte onderwerpen. Het was even zoeken, maar op de zandbank waar de golven op binnenkwamen vond ik af een toe een stuk zeewier. Ik besloot een beperkte scherptediepte te kiezen, zodat het wier scherp was, maar de achtergrond niet, zodat het leek of het water opeens de ‘belevingswereld’ van mijn onderwerp binnen kwam (ja, zo’n eerste bespreking van 3u van de resultaten van de eerste dag levert veel inspiratie op). De resultaten heb ik samengevoegd in een ‘triptych’, de foto’s vond ik wel bij elkaar passen.

Op de weg terug naar het busje moesten we een kleine 20 minuten lopen. Het was toen al goed donker, hoewel ik nog niet mijn LED hoofdlampje op had. Dat was waarschijnlijk wel een goed idee geweest, want met onze fearless leader voorop liep de hele groep een modderpoel in. Vanaf toen werd elke trip naar buiten eerst gevraagd of je je ‘Bog snorkel‘ bij je had (Bog is Engels voor moeras). Heb wel goed kunnen testen of mijn schoenen waterdicht zijn, dat zijn ze!