Gisteren tegen een uur of zes naar Marken gereden om de zonsondergang bij de vuurtoren van Marken – “Het Paard van Marken” – mee te pikken. Ik was er nog nooit geweest, dus ik wist niet echt wat ik kon verwachten hoewel ik de locatie via Google Maps van tevoren wel heb gescout. Tegen zeven uur was ik er en na €5 voor het parkeren te hebben betaald kon ik beginnen aan de wandeling van ruim een half uur (je kunt ook fietsen huren).

Ondertussen was de zon al langzaam aan het ondergaan achter mij. De vuurtoren voor de zonsondergang plaatsen ging dus niet lukken. Maar de blauwe kleuren die naar voren kwamen waren toch de moeite waard. Uiteindelijk ben ik pas tegen tien uur weer terug naar de parkeerplaats vertrokken.

Nieuw

Aanleiding om naar Marken te gaan was de aanschaf van twee nieuwe lenzen voor mijn Canon EOS 5D spiegelreflex eerder die dag. Een Canon 17-40mm f/4L USM groothoek lens en een Canon EF 135mm f/2L USM.

De 17-40 stond al op mijn wensenlijstje sinds ik de EOS 5D heb aangeschaft. Ik schreef toen al over de beperkte toepasbaarheid van de Tokina 12-24 voor de fullframe (35mm) 5D (hij blijft meer dan super voor crop camera’s en ook de afgelopen tijd heb ik hem nog vrijwel elke foto expeditie gebruikt). Eigenlijk heb je op een fullframe camera alleen iets aan het bereik vanaf 18mm, zeker als je soms gebruik maakt van ‘graduated neutral density filters’, en dan is het bereik met een verloop tussen 18 en 24 vrij beperkt. Aan de ene kant wel jammer, want het is een heerlijke scherpe en solide lens, aan de andere kant past deze nieuwe lens beter bij de mogelijkheden van de 5D. De lens is wat lichter dan de Tokina (niet altijd een voordeel) en de zoomring loopt ook wat soepeler. Scherpstellen gaat bloedsnel, zelfs in de donkere omstandigheden van gisteren nauwelijks last gehad van ‘hunting’. Het scherpstellen is erg stil, de Tokina maakt toch wat meer geluid op het moment dat je een close-up wilt maken nadat je eerst op 12mm hebt geschoten.

De 135mm f/2L één van de meer betaalbare L lenzen en staat hoog aangeschreven. Met de 80-200 f/2.8L zoomlens die ik heb dek ik deze afstand eigenlijk al, maar ik merkte dat ik redelijk vaak in de 120-140mm regio zit met die lens. Daarnaast is die lens vrij zwaar (zeker als je er een uurtje of twee mee rond loopt) en erg opvallend. De 135L is toch wat minder opvallend en zeker lichter. Ik denk dat hij beter bij portretten past, hier wil ik meer van gaan maken. Focussen op Marken ging bloedsnel, zelfs met een polarisatiefilter en zonnekap erop.

Vanzelfsprekend moet ik beide lenzen nog wat meer testen voor ik echt conclusies kan trekken, maar voorlopig ben ik tevreden.